e n e m y

10.48 am
warnet_

sy baru menyelesaikan urusan beres2 d ruko (furniture) saya dan skrg sy abis kramas dan pengen tidur.
tapi dalam mimpi sy masi terngiang2 renungan saat d grj.
ya!!

renungan yg mnrt sy cukup berkesan.

ya..
memang renungan yg bagus.
dan saya mencoba mengkaitkannya dgn kdisupan sy
here we go:

beberapa bulan yg lalu sy pernah disrempet oleh sbuah motor.
ya! kami trjatuh&sm2 trluka..
sama2 panas hati.
tapi bedanya, para saksi yg ada d sana tau Klo dy yg salah.

perawakan si pnabrak kecil,masi klas 2 sma,dgn muka yg cukup ktakutan.
tapi entah knp dy sgt mrasa kLo dy yg benar.
huh!
klo mslh motor sy juga rusak
ya mungkin dr sisi ekonomi dy kurang(tp sy g tau)(but it seen in his eyes)
tapi kebenaran harus ditegakan(ato bgitulah sharusnya)

akirnya kita saling dtg dn brhadap2an. yg bikin sy amat kesal adlh 'ko dy brani bgt nantang, pdhl tau klo slh!!'
saat itu situasi bnar2 panas dgn byknya masa yg brkrumun di skitar kami dgn mengomentari dan memberikan opsi2 utk menyelesaikan mslh ini.
sperti yg anda tau(yes or not, that's not the point)
kami punya 3 opsi:
1. polisi
2. damai&kekeluargaan
3. urus sndiri2

memang krusakan motornya lebih parah dr pny sy(pny temen sy lebih tepatnya) tp tidak mnurunkan emosi sy pd dy! sy sgt jernih brpikir membawa mslh ini k polisi(yg tentunya merupakan pilihan yg buruk untuk dy), namun..

sy menarik kembali apa yg akan sy ucpkn..
sy rasa ini trll riskan. bukan untuk sy, tapi dy

kjadian itu skitar pukul 07.10
ktika sy akan masuk k gerbang skolah sy d sblh kanan jalan,setelah menyalakan lampu rating kanan dan stelah sy memastikan d blkg sy(dan jg depan) tdk ada kendaraan sm skali, sy kemudian menikung ke kanan, namun..
ternyata dari blkg sy ada motor brkeapatn sgt tinggi(apabila dibandingkan dgn sy)
dan anehnya, ktika sy sudah brada pd jalur kanan dy tidak mengambil jalur di sblh kiri(yg benar2 kosong) untuk menyalib sy, namun dy memaksa mengambil dr luar sy(sblh kanan) bahkan dgn kcepatan yg tidak dikurangi..
dan..
BRAK!!
sy jatuh di tempat dan dy terseret jauh(efek kecepatan tinggi).

nah..
pd akirnya sy mengambil jalan damai, bahakan sy yg menanggung biaya perbaikan motornya.
sy sadar klo sy kelewat termakan emosi sy, sy hanya akan membuat dy smakin rugi,
jadi sy putuskan untuk membantunya.
dan pada saat selesai perbaikan, dy sgt berterimakasih pd saya (krn trnyata memang dy tidk sanggup mnanggungnya)(memang benar kondisi kelrgnya susah)
dan dy terlihat sgt senang.

memang spintas sy nampak sgt bodoh.
knapa sy mau mengalah bgitu saja, bahkan membantunya.
tapi hal ini tidak mengganggu saya.
dlm konteks ini saya memang mengalah.
namun saya mengalah untuk menang.
untuk saat itu
menang atas..
diri saya
ego diri sy sendiri
emosi saya.

sy berhasil
mengalahkan mereka dan pada akhirnya membuat diri saya tersenyum apabila sy mengingat masalah ini lagi dan mengingat kesejukan hati sy saat dy terlihat bahagia.

bgitulah apabila sy sdikit mengaitkan renungan tersebut dgn pngalaman hdup&batin saya. dan menurut saya ini sgt penting untuk pemahaman hidup kita.
mngapa?
karna sering kali kita trmakan olehnya!!
dan akirnya menjatuhkan kita

apabila ditemakan bs seperti ini:

"the biggest enemy of your life is yourself"
have you ever defeat one?
marilah kita pahami & mencoba_

regards

may